To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Obszary skał osadowych zdiagenezowanych
Skały osadowe obszaru 002 należą do skał starszych formacji geologicznych paleozoicznych i mezozoicznych. Są to piaskowce różnych odmian i zlepieńce. Skały te pokryte są przeważnie zwietrzeliną o różnym składzie granulometrycznym.
Skały osadowe obszaru 003 występują głównie w Karpatach. Charakteryzują się warstwową budową - na przemian piaskowców i łupków. Są to skały fliszowe (fl.sz karpacki) Skały te pokryte są zwietrzeliną o miąższości dochodzącej do 30 m. Zwietrzeliną ta ma cechy gruntu ilastego wymieszanego z rumoszem skalnym. Mają one zmienne właściwości fizyczne i mechaniczne, zależnie od zawilgocenia. Obszary te charakteryzują się osuwiskami. Osuwiska w Karpatach są poważnym problemem inżynierskim i dlatego stanowią przedmiot stałych badań geotechnicznych, mających na celu ustalenie warunków ich rozwoju, w celu podejmowania zabiegów ochronnych (np. zapora Tresna, Wisła Czarne, Dobczyce). Gliny zwietrzelinowe tego obszaru, ze względu na zmienne i niskie wartości parametrów fizycznych i mechanicznych, są słabym podłożem budowlanym. Wymagają dokładnych i odpowiednich badań.
Skały osadowe obszaru 004, występujące w obrębie Wyżyny Śląsko-Krakowsko-Częstochowskiej, reprezentowane są przez wapienie i dolomity dewonu, triasu i jury. Skały te odznaczają się korzystnymi parametrami geotechnicznymi. Problem inżynierski stanowią tu zjawiska krasowe. Kras rozwinął się najbardziej w wapieniach płytowych i skalistych górnej jury. Występują takie formy krasowe, jak: jaskinie, korytarze, leje krasowe itp. Tereny te wymagają szczegółowych badań i specjalnych rozwiązań fundamentowania budynków i budowli. Występują problemy przy uszczelnieniu czasz zbiorników wodnych. Natomiast skały osadowe występujące w Górach Świętokrzyskich, oprócz form krasowych, charakteryzują się też występowaniem piaskowców i łupków triasu i jury. Odznaczają się one dużą zmiennością litologiczno-facjalną skał. Niekorzystne są tu układy: ił, piasek, piaskowiec, zlepieniec, w których prowadzenie robót ziemnych jest trudne, szczególnie przy prowadzeniu robót drogowych. Występują tu często osuwiska.
Skały osadowe obszaru 005, występujące na Wyżynie Lubelskiej i w Niecce Nidziańskiej, to: margle, opoki, opoki margliste, wapienie margliste, gezy i kreda pisząca. Mają one niskie parametry wytrzymałościowe (tab. 14.2) i bardzo zmieniające się w wyniku zawilgocenia.
W niektórych miejscach na Wyżynie Lubelskiej rozwinęły się w tych skałach procesy krasowe. Skały tego obszaru są bardzo spękane, co obniża ich parametry wytrzymałościowe. Ulegają też łatwo rozmyciu pod działaniem wody.
Tabela 14.2. Właściwości fizyczne i mechaniczne opoki kredowej na Wyżynie Lubelskiej i południowo-wschodnim obrzeżu Gór Świętokrzyskich (wg K. Wyrwickiejj [22]
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)