To tylko jedna z 18 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wiązanie chemiczne:
Każde trwałe połączenie dwóch atomów. Powstają na skutek uwspólnienia dwóch lub większej ilości
elektronów pochodzących z jednego bądź z obu łączących się atomów lub przeskoku jednego lub większej
liczby elektronów z jednego atomu na drugi i utworzenie tzw. PARY JONOWEJ. Związek co najmniej dwóch
atomów nazywamy cząsteczką, która powstała dzięki wiązaniu atomowemu.
WEWNĄTRZCZĄSTECZKOWE:
Wiązanie atomowe (kowalencyjne, homeopolarne) niespolaryzowane:
Występują między dwoma atomami tego samego pierwiastka w cząsteczkach (pierwiastki elektroujemne o
takich samych wartościach elektroujemności), które nie zawierają oprócz tego innych atomów. Wspólna
para elektronów nie jest przesunięta w stronę żadnego z atomów. Przykładem może być wodór; dwa atomy
wodoru tworzą cząsteczkę, ich elektrony rozmieszczają się symetrycznie wokół obydwu jąder (wiążąca para
elektronowa znajduje się w jednakowej odległości od jąder atomów tworzących wiązanie), tworząc parę
elektronową. Każdy atom wykorzystuje wspólnie 2 elektrony, przez co cząsteczka ta jest uboższa
energetycznie. Temp. Topnienia i wrzenia związków z wiązaniem atomowym jest stosunkowo duża.
H–H
H. + H. - H..H H2
Cl – Cl :: :Cl. + .Cl: :: -:: :Cl .. Cl: ::
Cl2
O = O :O:: + ::O: - : :O :: O: : O2
NN
:N:. +.:N: - :NN:
N2
Wiązanie atomowe (kowalencyjne) spolaryzowane:
Wiązanie pośrednie między jonowym a atomowym. Powstaje gdy łączą się ze sobą atomy pierwiastków
różniących się elektroujemnością, lecz nie tak znacznie jak w przypadku wiązania jonowego. Cechą
charakterystyczną jest przesunięcie się pary elektronowej w stronę pierwiastka o większej elektroujemności
(co sprawia, że przy tym atomie tworzy się cząstkowy ładunek elektryczny ujemny, natomiast przy atomie o
mniejszej elektroujemności tworzy się dodatni. ). Cząsteczki te z powodu nierównomiernego,
niesymetrycznego w stosunku do środka, rozmieszczeniu ładunków wykazuje biegunowość. Można w
cząsteczkach tych wyróżnić biegun dodatni i ujemny. Ma ono charakter dipola elektrycznego. ( dipol –
cząsteczka o budowie polarnej tzn. cząsteczka dwubiegunowa ).
H..Cl: ::
Polaryzacja czynna ß ( zdolność deformowania innych jonów) np. H
Polaryzacja bierna α ( zdolność do deformowania się przez sąsiedztwo innego jonu) np. Cl
+ -
Jest to wiązanie kowalencyjne zwykłe, czyli uwspólnione elektrony pochodzą w równej liczbie od obu
atomów (jeżeli jeden atom daje 3 elektrony do wiązania, to drugi również daje trzy elektrony).
Wiązania koordynacyjne (semipolarne):
Nie jest to wiązanie atomowe, ani atomowe spolaryzowane; różni się tym, że para elektronowa tworząca
wiązanie oddawana jest przez jeden atom z dwóch łączących atomów. Wiązanie koordynacyjne jest
zazwyczaj klasyfikowane jako podtyp wiązania kowalencyjnego. Różnica polega głównie na źródle
współdzielonych elektronów. Zarówno energia wiązań koordynacyjnych, jak i inne jego cechy często nie
odbiegają od zwykłych wiązań kowalencyjnych, w których współdzielone elektrony należą od obu
(…)
… i słabe, w zależności od ich stopnia dysocjacji:
elektrolity mocne, całkowicie zdysocjowane na jony (w których rozpuszczone są wszystkie sole,
mocne kwasy i mocne zasady): wodorotlenki litowców i berylowców; wyłączając wodorotlenek
berylu oraz magnezu, kwasy, np. HCl, HI, HBr, H2SO4, HNO3, HClO4, oraz większość nieorganicznych
soli rozpuszczalnych w wodzie (do wyjątków należą np. sole rtęci – Hg(CN)2…
… (atomy lub cząsteczki zawierające niesparowane elektrony, czyli charakteryzujące się
spinem elektronowym różnym od 0).
Dysocjacja jonowa jest rozpadem elektroobojętnych cząsteczek elektrolitu na jony (aniony i kationy).
Dysocjacja jonowa jest procesem równowagowym, stała dysocjacji jonowej nie zależy od stężenia
elektrolitu.
Stopień dysocjacji elektrolitycznej dla danego elektrolitu w roztworze (α…
… dodawane
do stali, ale także sposoby obróbki cieplnej, by uzyskać materiał o pożądanych własnościach. Stal manganowa zawiera
na przykład około 1% węgla i 11 do 14% manganu. Używa się jej do wytwarzania elementów narażonych na wzmożone
ścieranie, przykładowo zębów do łyżek koparek.
Typowa stal nierdzewna, znana jako 18-8, składa się z żelaza oraz 18% chromu, 8% niklu oraz 0,08% węgla. Inne
odmiany stali…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)