Nieprawidłowe funkcjonowanie osobowości a procesy zmiany

Nasza ocena:

5
Pobrań: 252
Wyświetleń: 707
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Nieprawidłowe funkcjonowanie osobowości a procesy zmiany  - strona 1 Nieprawidłowe funkcjonowanie osobowości a procesy zmiany  - strona 2 Nieprawidłowe funkcjonowanie osobowości a procesy zmiany  - strona 3

Fragment notatki:

Rozdział 11.
Nieprawidłowe funkcjonowanie osobowości a procesy zmiany. Teoria cech.
Teoria cech Eysencka .
Jego zdaniem objawy nerwicy powstają na skutek połączonego działania czynników biologicznych i przeżyć prowadzących do wytworzenia się silnych reakcji lękowych na pewne bodźce.
Pacjenci cierpiący na nerwice mają:
Wysoki poziom neurotyczności
Niską ekstrawersje
Przestępcy charakteryzują się:
Wysokie wskaźniki ekstrawersji Wysoką psychotyczność
Eysenck przypisywał silną rolę w rozwoju zaburzeń czynnikowi biologicznemu (dziedzicznemu). Wskazywał na różnice w uczeniu się między introwertykami (podatność na karę, szybsza socjalizacja) a ekstrawertykami (lepsza reakcja na nagrodę). Eysenck wiąże biologicznie uwarunkowane różnice w charakterze uczenia się z rozwojem zaburzeń psychicznych. Eysenck wniósł wkład w opracowanie terapii behawioralnej w której posługiwał się metodami przejętymi z teorii uczenia się. Ponieważ zachowanie neurotyczne powstaje w wyniku wykształcenia się nieprawidłowych reakcji, terapia powinna polegać na ich wyeliminowaniu.
Pięcioczynnikowy model osobowości (PMO) Za pomocą PMO zaburzenie osobowości opisuje się w kategoriach skrajnych natężeń pięciu czynników. Zdaniem zwolenników PMO zaburzenie jest skrajną postacią normalnej cechy (zachodzi różnica ilościowa a nie jakościowa). Różnica pomiędzy ludźmi normalnymi a zaburzonymi polega na tym, że wskaźniki tych ostatnich są skrajne i niezmienne. Innymi słowy, zaburzenia osobowości charakteryzują się skrajnymi i niezmiennymi sposobami wyrażania normalnych skądinąd sposobów myślenia, czucia i zachwania.
Wiggins opracował model kolisty, oparty na osiach dominacji/uległości i miłości/nienawiści, służący do badania zaburzeń stosunków międzyludzkich. Model ten dopełnia się z PMO. Zarzuty wobec PMO jako narzędzia do diagnozy zaburzeń dotyczą:
Opisu: Model ten pomija niektóre ważne aspekty funkcjonowania osobowości
Jest mało szczegółowy
Nie dostarcza informacji o historii jednostki i jej zachowań w sytuacjach społecznych
Interpretacji:
Krytycy PMO twierdzą ze nie tłumaczy ona nieszczęść, przyczyn i motywacji badanego
Przeciwdziałania:
Krytycy twierdzą, że PMO jest w tej kwestii bezużyteczny, bo nie zawiera żadnych wskazówek dotyczących terapii lub zmiany
Kładzie nacisk na stałość a nie zmienność Zwolennicy PMO twierdzą, że jest on dobrym narzędziem wstępnej klasyfikacji a odpowiednia interpretacja oraz metody terapii będą dopiero wynikać z tej klasyfikacji.
Terapia psychoanalityczna

(…)

… ta jest wyznacznikiem zaburzeń osobowości wynikających z działania mechanizmów obronnych. Lęk nie pozwala na elastyczność.
Według teorii psychoanalitycznej człowiek nie zdaje sobie sprawy ze swoich pragnień oraz skierowanych przeciw nim mechanizmów obronnych. Ta nieświadomość jest efektem wyparcia.
Teoria relacji z obiektem.
W centrum jej zainteresowań leży wpływ ważnych ludzi z życia danej osoby na obraz siebie…
… sposoby obrony przed zmianami.
Opis, interpretacja i przeciwdziałanie
Jeśli chodzi o opis, psychoanaliza oraz teoria relacji z obiektem pozwalają doskonale scharakteryzować kontekst zachowania (odczucia na własny temat, problemy w pracy w związki itp.) i historie rozwoju problemu. Model ten również tłumaczy przyczyny kłopotów (np. załamanie się poczucia własnej wartości). Jeśli chodzi o przeciwdziałanie…
… w proces wspólnej weryfikacji empirycznej w którego trakcie wspólnie analizowane są złe schematy i dysfunkcjonalne myśli. W terapii poznawczej kładzie się nacisk na racjonalną analizę negatywnych emocji oraz na wsparcie, zachętę i otuchę płynącą ze strony terapeuty. Terapia poznawcza nie jest spójną i weryfikowalną teorią osobowości.
Mechanizmy społeczno poznawcze w psychopatologii
Twórcą tego modelu…
… będą dopiero wynikać z tej klasyfikacji.
Terapia psychoanalityczna
W samym centrum psychoanalizy znajduje się psychopatologia i psychoterapia. Wyrosła ona z praktyki klinicznej, która do dzisiaj jest jej podstawą.
Psychopatologia.
Szczególne miejsce w psychopatologii zajmuje lęk oraz sposoby walki z nim. Ważną rolę odgrywa również konflikt, zwłaszcza między pragnieniami (potrzebami, motywami sprawczymi…
… osoba nie tylko nie ma świadomości swoich działań obronnych, ale w dodatku nie wie, przed czym się broni.
Według teorii psychoanalitycznej depresja polega na utracie poczucia własnej wartości, zależnego od zdolności realizowania swoich ideałów oraz trzymania się wyznaczonych standardów. Człowiek z depresją uważa, że nie sprostał ideałom czy standardom swojego superego, sam więc siebie obwinia…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz