Metody pomiarów szczegółów sytuacyjych - opracowanie

Nasza ocena:

5
Pobrań: 469
Wyświetleń: 2296
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Metody pomiarów szczegółów sytuacyjych - opracowanie - strona 1 Metody pomiarów szczegółów sytuacyjych - opracowanie - strona 2 Metody pomiarów szczegółów sytuacyjych - opracowanie - strona 3

Fragment notatki:

METODY POMIARÓW SZCEGÓŁÓW SYTUACYJNYCH
Pomiary szczegółów wykonuje się następującymi metodami:
1. domiarów prostokątnych (ortogonalna)
2. metoda biegunową
3. przedłużeń konturów sytuacyjnych
4. wcięć kątowych, liniowych i kątowo-liniowych.
Ad. 1. Polega na pomiarze odciętej d1 i rzędnej d2 mierzonego punktu sytuacyjnego względem
linii AB, na którą rzucany jest punkt P. metoda ta zalecana jest do stosowania w terenach
zainwestowanych płaskich.
P
-d2-d1-
A
B
Ad . 2. polega pomierzeniu odległości d od stanowiska instrumentu do punktu celowania P oraz
pomierzeniu kata  zawartego między kierunkiem na dany punkt B a kierunkiem na punkt P.
Stanowiskami instrumentu powinny być punktyosnowy szczegółowej i pomiarowej. W metodzie
tej mierzymy dwie współrzędne biegunowe, tzn. kąt poziomy i odległość, które określają
położenie punktu względem linii pomiarowej.
B
P
-d
C
Ad. 3. Polega na przedłużeniu dobrze widocznych konturów szczegółów terenowych (budynki,
granice, budowle) aż do przecięcia z linią pomiarowa EF. Następnie mierzymy odległość d1 od
punktu początkowego linii do punktu przecięcia oraz długość przedłużenia d2. Stosunek długości
przedłużenia do długości odcinka przedłużanego nie może być większa niż 2:1. Przy
zdejmowaniu szczegółów kąt między linią pomiarową a kierunkiem przedłużenia nie powinien
być mniejszy od 45 (50g) i większy od 135 (150g). Ten sposób pomiaru stosuje się najczęściej
w połączeniu z metodą domiarów prostokątnych.
F
-d2-
-d1E
Ad. 4. metoda wcięć kątowych polega na tym, że punkt zdejmowany P określany jest na
P

G
A

B
H
podstawie pomiarów dwóch kątów mierzonych z punktów danych A i B, położonych na linii
osnowy pomiarowej G i H. Kąty  i  mierzone są za pomocą teodolitu. Metoda ta ma
zastosowanie przy zdejmowaniu punktów niedostępnych dla pomiaru bezpośredniego, np.
filarów mostowych, zapór wodnych oraz punktów, które znajdują się w znacznej odległości
od osnowy pomiarowej, jeżeli nie mamy do dyspozycji nasadki dalmierczej.
Metoda wcięć liniowych polega na pomiarze odległości d1 i d2 od punktu
zdejmowanego do dwóch punktów A i B, których położenie na linii osnowy G i H jest znane.
P
-d1-
G
-d2-
A
H
B
Technologia zdjęcia szczegółów metodą ortogonalną
Zdjęcie sytuacyjne wykonuje metodą ortogonalną zespół minimum 3 – osobowy.
Główne czynności pomiaru to rzutowanie punktów sytuacyjnych na poszczególne linie
pomiarowe z jednoczesnym pomiarem rzędnych i odciętych. Punkty sytuacyjne należy
zdejmować z jednej jak i z drugiej strony linii pomiarowej. Maksymalna długość odciętej
ograniczona jest długością linii pomiarowej. Linię tę w razie potrzeby można przedłużyć o
1/3 jej długości lecz nie więcej niż 100 m. Wielkości rzędnych są natomiast ściśle określone
dla poszczególnych grup szczegółów nie powinny przekraczać poniższych wartości:
Grupa dokładnościowa szczegółów
Wymagania
I
II
III
Dopuszczalne rzędne
25 m
50 m
70 m
Dokładność pomiaru
0,05 m
0,05 m
0,10 m
Przekroczenie ustalonych wartości ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz