Ewangelia św. Łukasza - teologia historii zbawienia

Nasza ocena:

3
Pobrań: 98
Wyświetleń: 861
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Ewangelia św. Łukasza - teologia historii zbawienia - strona 1

Fragment notatki:


12.Teologia historii zbawienia w Ewangelii św. Łk Św. Łukasz jest historykiem i pisze swe dzieło na wzór innych dzieł historycznych. Wzorem historyków starożytnych umiesz­cza na początku prolog, w którym określa metodę, jaką się posługuje, podaje źródła (naoczni świadkowie) oraz sposób uporządkowania materiału. Przede wszystkim jednak św. Łukasz jest teologiem historii zba­wienia . Pisze on dwutomowe dzieło (Łk-Dz), aby pokazać, w jaki sposób urzeczywistnia się Boży plan zbawienia od przyjścia Jezusa aż do rozszerzenia się Jego Ewangelii aż po krańce ziemi. Dla Łk centralną postacią całej historii ludz­kości jest Jezus. Do niego zmierza cała przeszłość, o czym świadczy cały ST, który Go zapowiada (Łk też cytuje często ST), oraz od Niego bierze początek cała przyszłość:, dlatego Łukasz pisze Dz, w których opisuje rozwój Kościoła. W ten sposób Jezus swą Osobą dzieli historię świata na 2 części: czas przed Chr., czyli czas obietnic i zapowiedzi, oraz czas Chrystusa i Kościoła, czyli czas wypełnienia tych obietnic. Od chwili poczęcia Jezusa zaczyna w sposób bardziej intensywny i widoczny działać Duch Święty: najpierw w Jezusie, a potem w Kościele. Jest to jeden z cha­rakte­rystycznych rysów Ew.Łk. Duch Święty jest obecny we wszystkich ważnych momentach . Dzieje Apostolskie zaś zaczynają się zstąpieniem Ducha Świętego na apostołów. Potem przez cały czas towarzyszy On uczniom w ważnych chwilach. Niektórzy mistycy średniowieczni nawet twierdzili, że czas ST jest erą Boga Ojca, czas biblijny NT jest erą Syna Bożego, potem zaś - po Zesłaniu, następuje era Ducha Świętego. W Łk jest wiele tekstów, które wskazują na to, że oczekiwania eschatologiczne już się zrealizo­wały z chwilą przyjścia Jezusa. Już wtedy, bowiem nastało Królestwo Boże. Na miejsce eschatologii pow­szechnej, powszechnego sądu ostatecznego nad światem, jak to mamy w Mt, Łk stawia eschatologię indywidualną. Dla poszczególnych ludzi godzina śmierci jest już paruzją: (”Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju”). ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz