To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Gatunki dziennikarskie - 20.11.2007 Artykuł redakcyjny - forma incydentalna, typowo prasowa, zwykle anonimowa lub podpisana redakcja lub przez zespół w jakieś ważnej kwestii. Nie można wziąć za art. redakcyjny informacji o podniesieniu ceny, życzenia też nie należy traktować jako publikację.
Artykuł dyskusyjny - materiał mający wywołać publiczną dyskusję na jakiś społecznie ważny temat. Wyróżnia ten rodzaj wypowiedzi oryginalna, prowokująca, a nawet szokująca teza, interesująco dobrana warstwa informacyjna, odkrywcza argumentacja i zaskakująca pointa.
Artykuł polemiczny - ma swoją oryginalną strukturę. Może być reakcją na artykuł dyskusyjny. Może się także odnosić do każdej publicznej wypowiedzi. W części pierwszej przypomina tezy wypowiedzi, do której się odnosi, w drugiej rozbija argumentację, w trzeciej buduje własną wersję i stara się pozyskać dla niej odbiorców.
Artykuł okolicznościowy - publikacja okazjonalna zamieszczana na eksponowanym miejscu, nawiązująca do ważnych rocznic.
FELIETON - to krótki utwór napisany w sposób lekki i efektowny, utrzymany w osobistym tonie. Tekst felietonowy nie może być poważny musi być pisany z dystansem, ma on być wyczuwalny.
Konwencja stosowana już w publicystyce oświecenia. NAZWA: 1800 - „Journal des debates” - J.L. Geoffrey. Jedna z pierwszych polskich definicji - Piotr Chmielowski - 1902: „ Felietonem nazywamy swobodną pogadankę lekko i dowcipnie omawiającą jakąś sprawę, która w danej chwili zajmuje umysł ”.
Cechy felietonu: nie istnieje bez przyczyny , jest zawsze repliką nigdy głosem pierwszym.
nieograniczona swoboda w doborze tematu i elementów formy . wielowątkowość, dygresyjność synkretyczność -felieton dzięki swobodzie formalnej bardzo często wykorzystuje cechy innych gatunków np.; recenzji np.; felieton, Gawenda, esej itp.
skrajny subiektywizm skłonność do parodii - parodiowanie czyjś zachowań, wypowiedzi, publikacji. programowa nieoficjalność perswazyjność, sugestia, demagogia. zażyłość z odbiorcą - właśnie te bezpośrednie zwroty do czytelnika.
Polscy felietoniści: Aleksander Świętochowski . Felietonista o najdłuższym stażu (ostatnie teksty pisał mając 89 lat) i autorem cyklu Liberum veto, ukazującym się pół wieku. Słynął z wielkiego temperamentu polemicznego. Bulwersował opinię publiczną i używał obraźliwych epitetów wobec swoich przeciwników. Bolesław Prus . Uznaje się go za ojca współczesnego felietonu. Jego Kroniki Tygodniowe, których ukazało się blisko 900. Pozostawił kandydatom na felietonistów takie rady: gromadzić najrozmaitsze fakta i notować wszystkie według kategorii, gromadzić kombinacje tych faktów, kładąc nacisk na komizm, czytać arcydzieła literatury bacząc na ich piękno, badać prawo kontrastu, obserwować życie i naturę, śledzić za najwybitniejszymi potrzebami kraju, rzeczy ustawiać historycznie i wyczerpująco, kajety do tych spraw prowadzić.
(…)
….
Za klasyka odmiany elitarnej uznaje się Antoniego Słonimskiego, popularnej Stefana Wiecheckiego-Wiecha, a paszkwilu politycznego - Adolfa Nowaczyńskiego.
Antoni Słonimski nawiązywał do twórczości Prusa, nazywając swój cykl z lat 1927-1939 publikowany z „Wiadomościami Literackimi” i „Kronikami Tygodniowymi”. Treścią publikacji było piętnowanie i ośmieszanie wszystkiego co było w sztuce tandetne, kiczowate…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)